Skip to content

‘Jij bent onze neus, wij zijn jouw ogen’

Posted in Zo kan het

Sanne (18) heeft een gezichtsvermogen van 10 procent en volgt praktijkonderwijs bij Bartiméus. Na een stage bij het HEMA-restaurant in Waddinxveen is haar daar nu een baan aangeboden. ‘We willen haar niet meer missen.’

Met ondersteuning van een jobcoach van Bartiméus is Sanne nu een zeer gewaardeerde collega in HEMA’s café-restaurant, misschien niet de meest voor de hand liggende werkomgeving voor iemand die slechtziend is. Toch bleek het een mooie match.

Sanne, haar werkgever en naaste collega’s vertellen over hun ervaringen.

Wie stopt er nou een vork in de saus? ‘O, dat is Sanne’, weten de collega’s van de Waddinxveense Sanne van Hoogwaarden. Het is een trucje om te voelen welke saus ze moet hebben voor bij de verse sandwiches. Sanne is slechtziend en loopt stage in het HEMA-restaurant in winkelcentrum Gouwe Plein. Eigenaar Henk de Bas is zo tevreden dat hij haar een baan heeft aangeboden.

Gedreven collega

Als je een boterhamzakje voor je ogen houdt, zie je hoe Sanne (18) de wereld om haar heen waarneemt. Haar gezichtsvermogen is slechts 10%. Sanne volgt praktijkonderwijs bij Bartiméus. Henk de Bas, franchisenemer en voorzitter van de lokale ondernemersvereniging, hoorde van Sannes vader dat ze een stageplek zocht. ‘Ik wilde het wel proberen maar eerst heb ik het aan m’n medewerkers voorgelegd. Zij moeten haar begeleiden.’ Laura Brakels is een collega van Sanne en blij dat het team ‘ja’ zei: ‘We willen haar niet meer missen. Ze is een gezellige collega en heel gedreven om haar werk goed uit te voeren. Ze komt voor zichzelf op en laat zich niet van de wijs brengen.’

Truc

Sanne draait met vrijwel alles mee in het restaurant. Laura controleert haar werk. ‘In het begin was ik moe als ik Sanne een dag had begeleid, het is wennen om een paar extra ogen te zijn. Inmiddels kijk ik niet alles meer na, wel dat wat ze aan klanten serveert.’
Nu een jaar later weet Sanne precies wat ze moet doen. ‘En ik vraag haar gerust om thee te brengen naar de mevrouw aan de tafel links achterin’, voegt Laura toe. ‘Daar heb ik trucjes voor’, zegt Sanne. ‘In mijn hoofd zit bijvoorbeeld een plattegrond van het restaurant. En ik onthoud dat het 5e knopje op de machine voor de warme chocolademelk is.’

Patroon

Een café-restaurant lijkt niet de meest voor de hand liggende werkomgeving voor een slechtziende. ‘Juist in een keuken ligt alles op een vaste plek en verlopen de bereidingen volgens een patroon’, vertelt Henk. ‘Sanne heeft ook op de textielafdeling stagegelopen, maar de steeds wisselende collecties daar en de artikelnummers op kleine etiketjes maakten dat, eerlijk gezegd, niet tot een succes.’

Baan

De overheid wil meer banen voor mensen met een beperking. ‘Dat moet iedere ondernemer zelf beslissen, niet elk bedrijf is er geschikt voor. Ik heb er in ieder geval ervaring mee en kan erover vertellen’, vindt Henk. Hij is in ieder geval zo tevreden dat hij Sanne na de zomer een baan heeft aangeboden. ‘Met Eef Oosterwijk, accountmanager van het WerkgeversServicepunt ga ik daarover aan tafel. Hij adviseert mij over de wet- en regelgeving en eventuele subsidies voor het aannemen van mensen met een beperking.’

Pluspunt

De ondernemer vindt het prettig als hij in aanmerking komt voor subsidie, maar het is geen reden om iemand in dienst te nemen. ‘Ik bied haar een contract aan om wie ze is, omdat ze doorzet, initiatief neemt en hard werkt. Haar stageverslagen zijn een voorbeeld voor andere stagiairs, die zijn tiptop verzorgd. En dat ze misschien vaker een kopje kapot laat vallen dan collega’s, als dat alles is. Ze hoort en ruikt weer beter dan wij.’ Sanne, giechelend: ‘Als de tosti’s aanbranden, merk ik dat als eerste.’ ‘Nou, als jij dan onze neus bent, dan zijn wij jouw ogen’, concludeert Henk.

Dit artikel komt van: www.werk.nl