Accepteer dat de wereld niet perfect is

Tijdens zijn loopbaan ontdekte Paul van Kemenade zijn fascinatie voor IT. Zijn functie als senior IT auditor bij de Rabobank is hem op het lijf geschreven. Met een paar aanpassingen kan Paul zijn werk prima doen, maar daarvoor moet je wel zelf initiatief nemen, is zijn ervaring. Wat ook helpt, is accepteren dat je soms creatief moet zijn om dingen op te lossen.

Paul van Kemenade heeft een aangeboren netvliesaandoening. “In de loop van de tijd is het heel langzaam achteruitgegaan, waardoor ik nu bijna blind ben. Het is een geluk dat ik als kind braille heb geleerd, want in combinatie met spraaksoftware kan ik mijn werk heel goed doen.”

Voor jezelf opkomen

Na de basisschool bij een instituut ging Paul naar het reguliere atheneum. “Dat heeft me ontzettend goed gedaan voor de rest van mijn leven. Ik moest mee in het tempo van de anderen en heb zo geleerd goed voor mezelf op te komen.”

Werkervaringsplek

Via een werkervaringsplek in Utrecht kwam Paul terecht bij de Inspectie Milieuhygiëne in Haarlem, waar hij drie jaar werkte. “Ik ontdekte dat ik het verzamelen en makkelijk toegankelijk maken van informatie het leukste aspect van mijn werk vond.”

Via een hbo-opleiding Bedrijfskunde belandde Paul vervolgens bij de voorloper van het UWV, waar zijn liefde voor IT verder groeide. “Ik raakte als informatieanalist betrokken bij de nieuwbouw van systemen. Ik merkte dat ik daar gelukkig van werd en dat daar mijn talent lag. Later bij a.s.r. verzekeringen heb ik binnen IT de overstap gemaakt naar IT risk & security en heb ik naast mijn werk de masteropleiding IT Auditing aan de VU in Amsterdam gedaan.”

Sinds  augustus  2022 werkt Paul als senior IT auditor bij de Rabobank. “Pas aan het einde van het sollicitatiegesprek heb ik gezegd: ‘Ik heb een visuele beperking, hoe staan jullie daartegenover?’ Daar werd heel goed op gereageerd.”

Inclusive Support Desk

Via Babbage, leverancier van hulpmiddelen, heb ik geïnformeerd hoe het bij de Rabobank was geregeld met de ondersteuning, waarna ze mij de naam van Frans van den Top doorgaven.” Frans ondersteunt met de door hem opgerichte Inclusive Support Desk medewerkers met een extra uitdaging en ontzorgt de managers bij de instroom van deze medewerkers.

Speciale ingang

“Op mijn eerste werkdag bleek dat Frans de schermleessoftware  NVDA al had geïnstalleerd. Later heeft hij me ook met een aantal andere praktische zaken geholpen. Ik kon met mijn hond niet makkelijk door de draaideur bij onze hoofdingang. Frans heeft geregeld dat ik nu via een handige ingang bij de fietsenkelder naar binnen kan. De beveiligers hebben nu in hun werkinstructies staan dat ze me binnen moeten laten zonder dat ik mijn toegangspas hoef te gebruiken. Handig, want zo hoef ik niet langs het hele gebouw te lopen. Nog een aanpassing: onze afdeling is extra beveiligd met poortjes, maar die gingen vreselijk snel dicht. Mijn hond kwam daar vaak mee in botsing. Frans heeft geregeld dat de poortjes wat minder snel sloten. Grappig genoeg zijn collega’s die er met koffie doorheen lopen ook blij met deze aanpassing!”

De top heeft dit heel goed opgepakt

“Ik heb enorme bewondering voor Paul en alle anderen met een beperking”,  zegt Frans van der Top. “Ik zie van dichtbij hoe het (niet) werkt en hoe zij hun werk moeten doen. De Inclusive Support Desk is ontstaan op initiatief van een aantal medewerkers met een beperking. De top van Rabobank heeft dit heel goed opgepakt.”

Zoeken naar mogelijkheden

“In mijn functie moest ik altijd al binnen en buiten de organisatie op zoek naar mogelijkheden om zaken te regelen, dus was het logisch dat ik me met inclusie bezig ging houden. Ik kwam er daarbij al snel achter dat je soms barrières moet overwinnen en heilige huisjes omver moet trekken. Of het nu gaat om een grotere laptop of een plek in de buurt om de hond uit te laten. Maar ik drijf gewoon door.  Als meer mensen met een beperking gaan instromen, moeten we de zaken gewoon optimaal geregeld hebben.”

Niet honderd procent perfect

Hoe goed Paul ook zijn werk kan doen met de nodige hulpmiddelen, soms loop je tegen iets aan waarbij je misschien niet alles op alles moet zetten om het toegankelijk te maken. “We hebben een tijdschrijfsysteem dat onmogelijk met toegankelijkheidssoftware te gebruiken is. Ik zet het nu in een Excel-sheet en een collega gaat eens per maand vijf minuten naast me zitten om mijn uren in het tijdschrijfsysteem in te voeren. Uiteindelijk is de wereld voor niemand honderd procent ideaal en dat moet je tot op zekere hoogte accepteren.”

Auteur: Martijn Vet