Mijn visuele beperking is een verrijking voor mijn kaas

Als agrarisch fotograaf reed Iris Farla ieder jaar 50.000 kilometer dwars door Europa. Een ongeval zorgde ervoor dat ze steeds slechter ging zien, waardoor ze noodgedwongen op zoek moest naar ander werk. Via het project Onbeperkt Ondernemen van Incluvisie en het Bartiméus Fonds ontmoette ze een business coach. Die helpt haar nu om geld te verdienen met iets wat ze al als hobby deed.

“Een aantal jaren geleden ben ik van vier meter hoog achterover naar beneden gevallen”, vertelt Iris. “Dat vond mijn oogzenuw niet zo leuk. Ik zie nu met mijn rechteroog nog ongeveer 30 procent met een kokertje van 15 graden.” Eind 2022 ging haar zicht plotseling hard achteruit. Dat maakte haar werk als zelfstandig fotograaf onmogelijk. “Ik dacht dat er iets mis was met mijn apparatuur, want ik kreeg mijn foto’s maar niet scherp… Die foto’s waren wel scherp, maar mijn zicht helaas niet meer.”

Uit de hand gelopen hobby

Zo begon de zoektocht naar ander werk. Kaas maken was voor Iris al een hobby. “We wonen in een groot huis met drie paarden, enkele koeien en flink wat ruimte. Onze koeien gaven zo veel melk dat ik eerst yoghurt en vla ging maken en daarna kaas. Dat laatste liep al een beetje uit de hand. Ik ben toen gaan kijken naar de mogelijkheden om op grotere schaal kaas te gaan maken, in plaats van met een pannetje in mijn keuken.” Nu heeft Iris een professionele verzuivelingsruimte met een ketel van 100 liter voor het pasteuriseren van de melk. Wekelijks rollen er onder de naam VIP 41 zo’n 25 kazen van de band.

Onbeperkt Ondernemen

Een leuke hobby, dat kaas maken, maar was dit waar Iris serieus haar werk van wilde maken? En hoe moest ze dat dan aanpakken? “Ik ben net vijftig geworden en heb me wel afgevraagd of ik dit hele avontuur nog aan moest gaan. Toch wilde ik hoe dan ook weer aan het werk. Daarbij gaf een bericht van Roos Hoelen op Facebook de doorslag om me aan te melden voor Onbeperkt Ondernemen. In dit project worden mensen met een beperking die willen gaan ondernemen een jaar lang gecoacht. De coaches zijn zelf succesvolle ondernemers met een beperking. Ik heb Roos direct geantwoord, waarna ik mocht komen pitchen.”

Pitch met kaasplankje

Roos is bij Onbeperkt Ondernemen verantwoordelijk voor de werving en selectie en het vinden van een coach. “Ieder idee is in principe goed, maar we kijken wel of degene die het presenteert, beseft wat er nodig is om het te bereiken en wat er nog te leren valt”, legt ze uit.

“Iris presenteerde echt een goed plan, waarbij ze vooral naar haar mogelijkheden keek en haar beperking geen belemmering was. Ik zag direct een coach voor me en wist dat het een grote kans van slagen had. Wat daarbij wel hielp, was dat ze een kaasplankje bij zich had.”

Burgemeester in de boerderijwinkel

Iris vindt kaas maken leuk, maar marketing en verkoop is een heel ander verhaal. “Samen met mijn coach heb ik bedacht om thuis een boerderijwinkel te starten. We wonen in Radewijk, dat ligt nogal afgelegen maar biedt juist kansen; veel mensen lopen liever naar de winkel dan dat ze tien kilometer verderop naar Hardenberg moeten. Als ze langskomen, kunnen ze een koe aaien én kaas kopen. Ook twee restaurants en B&B’s in de buurt hebben belangstelling getoond.”

Iris is nu in gesprek met de gemeente over de vergunning voor haar boerderijwinkel. “De burgemeester en het hele college van twintig personen is al langs geweest. Uiteraard hebben ze een rondleiding gehad en kaas geproefd.”

Beperking als verrijking

In haar pitch maakte Iris al duidelijk dat ze haar visuele beperking als een verrijking voor haar kaas ziet. “Als ik een kaas in mijn handen heb, ruik en voel ik meestal al of het een goed exemplaar wordt of dat het hem niet gaat worden. Mijn man en dochter kijken vaak mee en zien dan nog niks, maar een paar dagen later blijkt mijn gevoel bijna altijd te kloppen.” Met de combinatie van kennis, intuïtie en hulp van haar coach gaat Iris vol vertrouwen met haar kazen de boer op. “Ik heb niet de illusie dat ik miljonair word, maar het moet op zijn minst kostendekkend gaan worden.”

Auteur: Martijn Vet