Mag ik op gesprek komen met Flair?

Femke Van den Born werkt 32 uur per week als teamassistent bij de afdeling Parkeren van de gemeente Rotterdam, dienst Stadsbeheer. Patrick Schmidt is de afdelingsmanager bij wie haar sollicitatiebrief op tafel kwam te liggen.

Femke is op de gebruikelijke manier bij de gemeente Rotterdam binnengekomen, dus via een vacature die op de site stond. Femke: “Onderaan mijn brief schreef ik: ‘Ik hoop dat ik op gesprek mag komen – samen met Flair.’ Toen belde Patrick om me te vertellen dat hij me wilde uitnodigen voor een gesprek. Hij vroeg me: ‘Klopt het dat je een visuele beperking hebt?’ Daar had hij geen ervaring mee, maar hij wilde de uitdaging wel aangaan.”

Snel en secuur

Patrick: “Femke is bij ons de enige met een visuele beperking, al heeft ze me al vaak uitgelegd dat het voor haar geen beperking is. Voor haar functie is het noodzakelijk om foutloos met cijfers en letters te werken. Maar dat kan natuurlijk niemand. Ook mensen zonder beperking maken fouten. Ik merkte dat we ons tijdens de voorselectie afvroegen of iemand die slechtziend of blind is wel snel en secuur kan werken. Tegelijk zagen we in Femkes cv dat ze de ervaring heeft die we zochten.”

Femke: “Ik help projectleiders om de administratieve taken bij het vervangingsproject van parkeerautomaten soepel te laten verlopen. Verder notuleer ik vergaderingen en ondersteun ik collega’s bij het uitvoeren van de actiepunten. Ik werk met vergrotings- en spraaksoftware, maar om die software hier helemaal goed werkend te krijgen, was nog wel een hoofdpijnklus. Ik vind het leuk dat iedereen er een beetje verbaasd over is hoe snel en precies ik werk.”

Ze heeft onze ogen geopend

Patrick: “Dat is zeker zo! Misschien een beetje rare metafoor, maar in de zeven maanden dat Femke hier werkt, heeft ze onze ogen geopend. Je ziet, en dat hoort misschien wel bij iemand die vanaf jonge leeftijd een beperking heeft, dat Femke veel meer wilskracht en kwalificaties heeft en veel volwassener is dan andere sollicitanten van 23 zonder beperking.”

U kunt deze ingesloten inhoud bekijken nadat u akkoord bent gegaan met cookies van YouTube.

Ik ben het eens Bekijk op YouTube

Straal niet uit: ik ben zielig

Femke: “Wat aanpassingen betreft was er naast het toegankelijk maken van ict niet veel nodig. Flair heeft een mand naast mijn bureau gekregen. Iedereen is gek op haar. Ik maak vaak de grap: ik ben eigenlijk niet aangenomen vanwege mijzelf, maar vanwege Flair! Ze loopt hier gewoon rond op kantoor en als ik haar nodig heb, komt ze gelijk. Verder heb ik bij de ingang van het gebouw toegang via de brede toegangspoortjes, want de smalle zijn door het draaideurmechanisme niet handig met een hond. Iedereen is bereid om hulp te bieden. Als ik naar nieuwe locaties moet dan vraag ik of er iemand mee kan. Dat is nooit een probleem. Mijn tip aan mensen met een visuele beperking is dan ook: straal niet ‘Ik ben zielig en ik kan niks’ uit. Wees gewoon jezelf en wees helder over wie je bent en wat je kunt.”

Patrick: “Dat doet ze heel goed! Hierbij een oproep aan alle werkgevers in Nederland: sta open voor mensen zoals Femke!”

Aan werkgevers en werknemers

Auteur: Ellen van Herk